Chapter 38

Atëherë Zoti iu përgjigj Jobit në mes të furtunës dhe i tha:

"Kush është ai që e errëson planin tim me fjalë që nuk kanë kuptim?

Mirë, pra, ngjishe brezin si një trim; unë do të të pyes dhe ti do të më përgjigjesh.

Ku ishe kur unë hidhja themelet e tokës? Thuaje, në rast se ke aq zgjuarsi.

Kush ka vendosur përmasat e saj, në rast se e di, ose kush ka vënë mbi të litarin për ta matur?

Ku janë vendosur themelet e saj, ose kush ia vuri gurin qoshes,

kur yjet e mëngjesit këndonin të gjithë së bashku dhe tërë bijtë e Perëndisë lëshonin britma gëzimi?

Kush e mbylli me porta detin kur shpërtheu duke dalë nga gjiri i nënës,

kur i dhashë retë për rroba dhe terrin për pelena?

Kur i caktova një kufi dhe i vendosa shufra hekuri dhe porta,

dhe thashë: "Ti do të arrish deri këtu, por jo më tutje; këtu do të ndalen valët e tua krenare!"?

Që kur se ti jeton a ke dhënë urdhra në mëngjes ose i ke treguar vendin agimit,

që ai të kapë skajet e tokës dhe të tronditë njerëzit e këqij?

Ndërron trajtë si argjila nën vulë dhe shquhet si një veshje.

Njerëzve të këqij u mohohet drita dhe krahu i ngritur u copëtohet.

A ke arritur vallë deri në burimet e detit ose a ke vajtur vallë në kërkim të thellësirave të humnerës?

Të janë treguar portat e vdekjes, apo ke parë vallë portat e hijes së vdekjes?

A e ke vënë re gjerësinë e tokës. Thuaje, në rast se i di të gjitha këto!

Ku është rruga që të çon në banesën e dritës? Dhe terri, ku është vendi i tij,

që ti të mund t`i çosh në vendin e tij, dhe të mund të njohësh shtigjet që të çojnë në shtëpinë e tij?

Ti e di, sepse atëherë kishe lindur, dhe numri i ditëve të tua është i madh.

Vallë, a ke hyrë ndonjë herë në depozitat e borës ose a ke parë vallë depozitat e breshërit

që unë i mbaj në ruajtje për kohërat e fatkeqësive, për ditën e betejës dhe të luftës?

Nëpër çfarë rruge përhapet drita ose përhapet era e lindjes mbi tokë?

Kush ka hapur një kanal për ujërat që vërshojnë dhe rrugën për bubullimën e rrufeve,

që të bjerë shi mbi tokë të pabanuar, mbi një shkretëtirë, ku nuk ka asnjë njeri,

për të shuar etjen e shkretëtirave të mjeruara, për të bërë që të mbijë dhe të rritet bari?

Shiu, vallë, a ka një baba? Ose kush i prodhon pikat e vesës?

Nga gjiri i kujt del akulli dhe kush e krijon brymën e qiellit?

Ujërat ngurtësohen si guri dhe sipërfaqja e humnerës ngrin.

A mund t`i bashkosh ti lidhjet e Plejadave, apo të zgjidhësh vargjet e Orionit?

A i bën ti të duken yllësitë në kohën e tyre, apo e drejton ti Arushën e Madhe me të vegjlit e saj?

A i njeh ti ligjet e qiellit, ose a mund të vendosësh ti sundimin e tyre mbi tokë?

A mund ta çosh zërin tënd deri në retë me qëllim që të mbulohesh nga shiu i bollshëm?

Mos je ti ai që hedh rrufetë atje ku duhet të shkojnë, duke thënë: "Ja ku jam?".

Kush e ka vënë diturinë në mendje, ose kush i ka dhënë gjykim zemrës?

Kush numëron retë me anë të diturisë, dhe kush derdh shakujt e qiellit

kur pluhuri shkrihet në një masë dhe plisat bashkohen midis tyre?

A mund ta gjuash ti gjahun për luaneshën apo të ngopësh të vegjlit e uritur të luanit,

kur struken në strofkat e tyre apo rrinë në pritë në strukën e tyre?

Kush i siguron korbit ushqimin e tij, kur zogjtë e tij i thërrasin Perëndisë dhe enden pa ushqim?