| Chapter 13 |
1 | `S nuair a bha e dol a mach as an teampull thuirt fear dhe dheisciopuil ris: A Mhaighistir, seall! nach breagha na clachan agus na togalaichean seo. |
2 | Is fhreagair Iosa, is thuirt e ris: Bheil thu faicinn na togalaichean mora seo uile? Chan fhagar clach air muin cloiche nach tilgear sios. |
3 | `S nuair a bha e `na shuidhe air sliabh Olibheit, mu choinneamh an teampuill, chuir Peadar is Seumas, is Anndra ceisd air, is iad leo fhein comhla ris: |
4 | Innis dhuinn cuin a thachras na nithean sin? agus de an comharradh a bhios ann, nuair a thoisicheas na nithean sin uile rin coimhlionadh? |
5 | Is Iosa freagairt thoisich e ri radh riutha: Seallaibh nach meall duine sam bith sibh |
6 | Oir thig moran nam ainm-se, ag radh: Is mise e; agus meallaidh iad moran. |
7 | Agus nuair a chluinneas sibh mu chogaidhean, agus sgialan mu chogaidhean, na gabhaibh eagal: oir s`fheudar do na nithean sin tachairt: ach chan eil a chrioch ann fhathast. |
8 | Oir eiridh cinneadh an aghaidh cinnidh, agus rioghachd an aghaidh rioghachd, is bithidh crithean-talmhuinn an siod `s a so, agus gorta. `Siad sin toiseachd nan amhghar. |
9 | Ach seallaibhse ribh fhein. Oir liubhraidh iad seachad sibh do chomhairlean, agus sgiursar sibh sna sinagogan, agus seasaidh sibh air bialaobh uachdarain is righrean as mo lethse, mar fhianais dhaibhsan. |
10 | Is feumar an soisgeul a theagasg an toiseach am measg nan cinneach uile. |
11 | Agus nuair a bhios iad gur tarruinn leo, `s gur liubhairt seachad, na smaoinichibh air ciod a their sibh; ach an ni bheirear dhuibh san uair sin fhein, labhraibh, oir cha sibhse a tha labhairt, ach an Spiorad Naomh. |
12 | Agus liubhraidh brathair brathair gu bas, agus an t-athair am mac; is eiridh clann an aghaidh am parantan, agus cuiridh iad gu bas iad. |
13 | Agus bithidh fuath aig daoine uile oirbh as leth m`ainmse. Ach is esan a sheasas buan thun na criche a bhios sabhailte. |
14 | Agus nuair a chi sibh grainealachd an leirsgrios `na seasamh far nach bu choir dhi, am fear a leughas tuigeadh e: an sin teicheadh iadsan a tha ann an Iudea thun nam beann. |
15 | `S am fear a tha air mullach an tighe, na tearnadh e don tigh, `s na rachadh e stigh gu dad a thogail leis as a thigh; |
16 | `S am fear a bhitheas san achadh, na tilleadh e air ais gus `aodach a thoirt leis. |
17 | Ach mo thruaighe iadsan a tha lethtromach `sa toirt ciche sna laithean sin. |
18 | Ach guidhibh nach tachair iad so sa gheamhradh. |
19 | Oir anns na laithean sin bithidh amghairean ann nach robh an leithid ann bho thus a chruthachaidh, a rinn Dia, gu so, `s nach bi. |
20 | Agus mur a giorraicheadh an Tighearna na laithean sin, cha bhiodh duine sam bith tiaruinte: ach air son nan daoine taghte, a thagh e, giorraichidh e na laithean sin. |
21 | Agus an sin ma their neach sam bith ribh: Seall, tha Criosda an so, seall, tha e sin, na creidibh e. |
22 | Oir eiridh criosdan breige, agus faidhean-breige, is ni iad comharran agus beartan iongantach, gus, nam faodadh e bhith, mhealladh iad na daoine taghte fhein. |
23 | Thugaibhse mata an aire: seall, dh` innis mi dhuibh gach ni ro-laimh. |
24 | Ach anns na laithean sin an deigh na trioblaide sin, thig dorchadas air a ghrein, `s cha toir a ghealach a solus. |
25 | Agus bithidh reultan neamh a tuiteam, agus gluaisear na cumhachdan a tha sna flathais. |
26 | Agus an sin chi iad Mac an duine sna neoil le cumhachd mhoir agus le gloir. |
27 | An sin cuiridh e ainglean a mach, is crunnichidh e a dhaoine taghte bho na ceithir gaoithean bho iomall an talmhuinn gu iomall neamh. |
28 | A nis ionnnsuichibh dubhfhacal bhon chraoibh-fhige. Nuair a bhios a miar a nis maoth, `sa chinneas an duilleach, tha fios agaibh gu bheil an samhradh gle fhaisg: |
29 | Mar an ciadna sibhse, nuair a chi sibh na nithean so a tachairt, tuigibh gu bheil e gle dhluth, seadh aig na dorsan. |
30 | Gu firinneach tha mi ag radh ribh nach teid an ginealach so seachad, gus an tachair so uile. |
31 | Theid neamh agus talamh seachad, ach cha teid m` fhacalsa seachad. |
32 | Ach air an latha no air an uair sin chan eil fios aig duine sam bith, no aig na h-ainglean air neamh, no aig a Mhac, ach aig an Athair. |
33 | Thugaibh an aire, dianaibh faire agus urnaigh: Oir chan eil fhios agaibh cuin a bhios an t-am. |
34 | Tha e ri choltachadh ri duine a dol fad air astar a dh` fhag a thigh, `sa thug cumhachd dha sheirbhisich thairis air gach obair, `sa dh` aithn` air an dorsair faire a dhianamh. |
35 | Dianaibhse faire mata, (chionn `s nach eil fhios agaibh cuin a thig maighistir an tighe: co dhiu sann anmoch, no mu mhiadhon oidhche, no mu ghairm a choilich, no sa mhaduinn), |
36 | Eagal gun tig e gu h-obann, `s gum faigh e sibh nur cadal. |
37 | Agus na tha mi cantuinn ribhse, tha mi cantuinn ri daoine uile: Dianaibh faire. |